Onverwachtse training, of toch eigenlijk niet?


Van onze nieuwe verslaggever Ronald Klinkhamer, een verslag over de Brielse meer route. Onze vaste schrijver, coördinator, website beheerder, en wat doet die eigenlijk niet, Jan Fokke Oosterhof had dit weekend andere verplichtingen. Deze training werd eigenlijk ook onverwachts gepland. In die zin onverwachts, dat het op korte termijn geregeld werd. Niet onverwacht gezien de drive en enthousiasme van de groep. Die helemaal klaar voor de Apeldoornse vierdaagse lijkt te zijn.
Voor zondag 19 juni was er dus weer een geweldige wandeling uitgezocht. De Brielse meer route was deze keer het trainings terrein.

Nadat we in eerdere trainingen al door diverse natuurgebeiden hebben gewandeld met een diverse vegetatie zoals bossen, heide en door de bergen van Limburg misten we nog één element wat we in al die trainingen niet hebben gehad. REGEN.

Niet dat we er op zaten te wachten maar ondanks de vele weekenden van wandelingen te hebben gelopen hadden we nog niet in de regen gelopen. Ondanks de regenachtige weersverwachting hebben we zondag de schoenen weer aangetrokken, en met de regenjassen en regenlaarsjes in de tas zijn we vertrokken. Harde wind met af en toe heftige windstoten, waarbij je moest uitkijken dat je niet uit je schoenen waaide, woede over het Brielse meer.

Door de harde wind, die we de eerste kilometers tegen hadden waren we blij dat we eindelijk, na 11 km de camping in zicht kwam. Niet dat we er al waren maar hij was in zicht. Hier aangekomen konden we even lekker zitten en genieten van een lekker kopje soep, of een heerlijke tosti KAAS. Met op de achtergrond een gezellig muziekje werd de stemming er weer helemaal ingebracht.
Nadat we weer wat op krachten waren gekomen en de tassen klaar waren gemaakt voor vertrek, zijn we weer op weg gegaan voor de rest van de route. Gelukkig voor ons aan de andere kant van het meer en hadden we nu dus de wind in de rug.

Ook deze kilometers liepen we lekker weg. Af en toe toch naar boven kijkend of we het de hele weg wel droog zouden houden. Helaas, het laatste deel van de wandeling kwamen er de druppels. Bij de eerste druppels hadden we de gedachten, dat gaat wel weer voorbij maar nadat het in hevigheid was toegenomen hebben we toch maar even de regenkleding erbij gepakt. Zo lopen we als regenmannetje en vrouwtjes verder.
Gelukkig was het een klein maar heftig buitje. Nadat deze aan ons voorbij was gegaan werd het al snel benauwd en werden de regenjassen weer opgeborgen om de laatste kilometers af te leggen naar het beginpunt waar we bijna traditioneel afsluiten.

Het waren weer heerlijke kilometers, op naar de volgende. Bijna is het al zover, op 12 juli beginnen we aan onze uitdaging: de Apeldoornse vierdaagse, 4 dagenlang 30km. We hebben er zin in!

Ronald Klinkhamer

2 gedachtes over “Onverwachtse training, of toch eigenlijk niet?

  1. Hoi wandelaars..
    Ik vind het zo super goed wat jullie doen jullie mogen erg trots op jezelf zijn.. en ik hoop dat het statement wat jullie willen maken ook uitkomt en dat men met andere ogen naar MS patiënten gaat kijken want eigenlijk zijn jullie helemaal geen patiënten jullie zijn een stel mensen die met hun beperking doelen stellen en deze doelen behalen.
    Jammer genoeg zit ik in China als jullie wandelen maar daarvandaan zal ik het wel volgen.
    en in gedachten jullie over de streep trekken!!

    Speciale groet van mij aan Belinda en Arie..!!

    Gr Yvonne Succes in Apeldoorn!

    Like

Plaats een reactie