Het is op het Hogeland niet moeilijk een mooie route uit te stippelen om te oefenen voor de 4 daagse. De uitgestrekte velden en akkers, de oneindige horizonten en vergezichten zijn een lust voor het wandelend oog. Het allermooiste is het als het helder is en de temperatuur rond het vriespunt. Verwondering bij het horen luiden van de diverse kerkklokken uit de omliggende dorpen.
Bij de eerste route van wat meer kaliber kwamen we bij Westeremden met mooie verstilde, pittoreske straatjes. Doodstil. Bij een dip het onvermijdelijke ‘opmontermoment’: slap van de lach wandelen we door en doen alsof we zwaaien naar de de fanfare en de menigte om ons heen. Op de gefantaseerde muziek zwaaien we vrolijk mee, door de stille straten. We stellen ons een vrolijke menigte voor op de Via Gladiola en komen zo de laatste kilometers door. Niet gek met nu in totaal 121 kilometer in de benen!
