Dag van Elst

Sandra de Haan:
Na een lange voorbereiding, en een vooruitzien naar de start, was daar dag 1! De dag van Elst. Na het vuurwerk gisteravond, de nachtbrakers in de nacht, werden we door diezelfde nachtbrakers, en vroege vogels uitgezwaaid. Op de Wedren hoef je je nu om 4:45 uur geen eenzame sterveling te wanen. Wát een mensen, en wat een enthousiasme. Is dit het 4-daagse virus?
Via Lent op naar Bemmel, en Elst. Overal oppeppende muziek en zwaaiende mensen. Snoepjes, chips, water, appels, pruimen en kersen werden onder andere aangeboden om ons op de been te houden. Ook wc’s werden op diverse plaatsen en in verschillende hoedanigheden (van Dixi tot luxe, en van schoon tot knijp je neus maar dicht) aangeboden. De pas zat er goed in. ‘Ineens’ hadden we al 25 kilometer in de benen. Ook de bus van MS RESEARCH doemde op waar we heerlijk werden onthaald met een hapje en een drankje.
Echter, en we weten het door onze trainingservaring, na de 30 kilometer maken de spieren en gewrichten zich beurtelings continue kenbaar… We vertragen en de prikkels van buitenaf komen minder gemakkelijk binnen. Het opdoemen van een bord met de te lopen kilometers bracht tijdelijk verlichting. De focus strak gericht op de Wedren, en wetende dat we vandaag ruim binnen de tijd zullen binnenkomen, redden we het onder omstandigheden soepel.
We werden vanmiddag in Nijmegen weer vrolijk onthaald, maar waren zelf iets minder uitbundig dan vanmorgen. Het onthaal echter in Nijmegen is hartverwarmend; alleen de nachtbrakers zijn vervangen door duizenden Nijmegenaren, en 4-daagse bezoekers.
We hebben ons afgemeld, cooling down gedaan, perskindol opgespoten, en kijken nu uit naar het avondeten voorgeschoteld door onze gastvrouw. Morgen hebben we de late start. Met een uur minder hopen we de 40 kilometer weer met plezier te lopen.